Å reisa på ferie

Det er ikkje alltid det blir ferie sjølv om ein reiser på ferie. Det kan for eksempel vere at ein må gå heile tida eller at ein savner si eiga dyne fordi ho er ei dyne, og ikkje eit teppe som klør og krøllar seg og er tynt der det burde ha vore dynete. Når eg reiser på ferie med Mathias blir det alltid ferie, eller det har det i alle fall blitt til no. Det er nok mest fordi Mathias er Mathias og fordi han kan ta meg med på ferie sjølv om me bare sit i sofaen vår.

For bare to eller tre veker sidan reiste me på ein skikkelig ferie, med fly og alt. Fly og jägermeister og tiramisu og kino på norsk og segway. Hvis du lurar på kva ein segway er så kan du rulla litt på det hjulet som sit på toppen av musa og kikka på dei fine bileta som nesten bare Mathias har tatt. Og hvis du er ekstra lur klarar du kanskje å gjetta kva by me var i.

Om gutar og spesielt ein gut

Eg bur i lag med ein gut. Mette Amalie vil ikkje bu i lag med gutar for ho seier dei er skitne, eller i alle fall at dei ikkje er så gode til å vaska. Men ho har jentekjærast, så eg vender det døve øyra til. Det høyre øyra, for der høyrer eg ikkje så godt som eg burde seier øyrenasehalslegen. Eg likar å bu i lag med ein gut, spesielt sidan han er fin, ganske ofte rein og veldig alltid min. Dessutan er han veldig god til å vaska, både golvet og opp. Av og til har me kosedag, og det betyr at me held henner og kyssar på t-banen og går i gater me aldri har gått i og skrapar kryssordflaks og drikk gratis kaffi i vindauge på det store biblioteket som har utsikt til alle dei gamle bøkene.

Eg har blåe negler og prikkar i augnekroken. Det skal eg ha i morgon òg. No skal eg snart legga meg og høyra på at Mathias les for meg frå den fine boka som er morosam og kanskje litt trist hvis ting går sånn som dei ser ut til å gå.

Ein sånnen dag som alle andre daga e misunnelige på

Location: Oslo, bislet, marienlyst og frognerparken
Deltagara: Mathias og Frøydis
Kva: Tidenes (sunn)dag


Mathias har kjypt seg maskingevær. I legebutikken. Sjelden har han følt seg meir macho, og sjelden har eg blitt skutt så mangen gonge i løbe av enn sundagsmårån.


Me fant ein park som me ikkje visste om! Teppe, sol og tiramisu e ikkje heilt feil.


Eg prøve å lokka fram gamle kunsta, men må innsjå at eg ikkje lenger e ei klatremus.


Jammen fant me ikkje et lide fjell som låg og gjømte seg midt inni Oslo. Har du hørt på maken.


Itte litt vandring va det duka for et hett oppgjør i tidenes sport; minigolf.


Uten do og nøkkelkanne, duger helten kun på landet.


På dette punktet såg det ganske lyst ud for Mathias, spesielt si han fekk hole-in-one mens eg brukte intet mindre enn 5 slag.


Kinderegg e bra belønning, spesielt når begge fortjene premie. Sluttresultat: 68-68. Kan det ver heilt normalt?


Fantastiske avslutning på fantastiske dag; ein stk. Mathias som ikkje klare å springa øve målstregen (det sga nevnas at han klarte å tøya båndet ganske langt).

Hurra for sommar og Mathiasa! :D

Frøydis gjer ting hu ikkje kan

I det sista har eg blitt litt nysgjerrige på enn ting. Eg har innsitt at det finns ein heile verden, rett udføre dørå mi, som eg allti (meir elle mindre bevisst) har isolert meg frå. Og det e altså ganske mange som leve i denne verdenen. Naboen din, han rare som allti sidde på same plass på lesesalen, hu sura kassadamå som allti ser stygt på deg når du betale me 32 einkroninga - ja, di finns øvealt. Og di har ein ting te felles; di går på TRENINGSSENTER.

Nå sga eg ikkje lada som om eg e heilt fremmed for denne verdenen. Eg har stokke ei tå, kanskje te og me enn ukoordinerte fod, inn på dette noge spesielle territoriumet før. Akkorat det har eg ikkje tenkt å sei så møje meir om, udenom at den tånå trakk seg ganske fort tebage der hu kom frå. Det va ikkje enn blivande plass, for å sei det sånn.

Eg fant itte kvert ud at eg va nødt te å gjer noge me all denne nysgjerrigheden som dreiv og hoba seg opp, så eg bestemte meg for å take action, som det så fint hette. Problemstillingen va: Koffor går folk på treningssenter? E det noge tess? E det muligens enn blivande verden aligavel?
Oppgaven: Tren på treningsenter kver dag. I ei vega.

Hvis du nå sidde og tenke at dette hørtes litt vel ambisiøst ud, så e du ikkje aleina. Det tenkte eg og.

DAG 1
Eg fant ud at det va lurt å bjynna me noge lett, i og med at eg rekna faren for å dø av udmattelse som ganske store dersom eg dreiv den stakkars kvilekroppen min altfor hardt. Svaret va di grønne gruppetimane, som visstnok sgo ver lettare enn di andre. Eg troppa opp, og fant itte litt fomling og dilling fram te der det sgo ver rygg og rytme, som eg antog innebefatta både rygg og rytme. Eg fant fort ud at det finns enn egen mote på treningssenter, og den moten består av svarte strame bokse og enn fine strame treningstopp, som helst bør vær rosa. Og sko. Eg glømte sko. Altså va eg litt av ett udskudd samenligna me di andre, men bestemte meg for å ikkje la meg affisera av det. Itte diverse ukordinerte aerobicoppvarmingsøvelsa (det e enn gronn te at eg aldri va på aerobic på skiringssal) dreiv me på me diverse styrketing, du vett, litt sånn lyfting og pressing og bøying. Eg må innrømma at eg følte meg ganske spræge, der eg låg og peste på golvet. Alt i alt enn positive opplevelse, te min store øverraskelse.

DAG 2
Når du bruge muskla som du ikkje bruge te vanligt, blir du stive. Eg trur at eg har kjent te denne hemmeligheden på et tidligare tidspunkt, men eg hadde tydeligvis glømt det. AU I ARMEN! Aligavel, eg tog på meg sportyfrøydis og tusla meg bort te treningssenteret igjen. I dag hadde eg våre så lure og alliert meg me Solveig, som øve lengre tid har levd et parallellt liv i treningsverdenen. Me hadde peila oss inn på noge som hette styrke 45, som forøvrigt førte te mangen goe forslag te ke 45 sto for (me blei passeligt skoffa når me fant ud at det bare betydde at treningå varte i 45 minutt). Det viste seg at dette prosjekte sgo by på møje større udfordringa enn det eg hadde dreve me dagen før. Ikkje bare sgo me bruga vekte, i tillegg fekk me beskje om å finna oss nogen stenge, jernrøyr om du vil, som låg og kvilte i nogen store kassa. Du kan sei at me lurte litt på ke dei sgo ver godt for. Eg vett ikkje ke solveig såg for seg, men eg hadde jaffal et ganske så interessant bilde av meg som svingte rondt på dessen stengene i frisk ninjastil. Kjedeligt nok viste det seg at me bare sgo lyfta di litt opp og ner. Snakk om mangel på fantasi. Men, det sga ver sagt, eg blei sjikkeligt sleden! Og fornødde. Ittepå gjekk eg heim og åd froktsalat. FROKTSALAT! Frøydis, e du inni der?

DAG 3
Eg våkna opp og følte meg egentligt ganske bra. Heilt te eg bevegte meg. ALDRI kan eg huska å ha våre så stive, og jaffal aldri på så merkelige plassa. Eg va øvebeviste om at eg va stive i puppene, sjøl om eg ikkje heilt klarte å forstå koss det sgo ha gått te. PÅ TROSS av dette gjekk eg te treningssenteret igjen. På ein lordag. Den dag i dag lure eg på kor eg stjal den viljestyrken ifrå.
Altså, det e vel unødvendigt å sei at eg følte meg ganske sporty då eg vandra inn i treningssalen. Eg følte meg mesten litt øvelegen, og lo godt inni meg av dei som låg heima me bagrus tydane ud av alle åpninga. Enn time seinare va eg ikkje møje høge i hatten. Eg va så låge det går ann å vær i hatten, der eg krøyb me halen imydlå beinå inn i dusjen. Hvis du ikkje vett ke bosu e, så kan eg fortella deg at det e djevelen i treningsform. Ein bosu e ein halve hoppeball som ligge på bakken, som et lide ubestigeligt fjell. Oppå der sko eg trø. Og ikkje bare trø; stå, balansera, hoppa på ein fod - you name it. Det va omtrent umuligt. Og tongt. Og sikkar ganske løye, for alle di andre som fekk sjå på kor fine eg va når eg datt av ballen kvert tiende sekund. Den sporty sjøltilliten min forsvant som rotte i enn sekk, og eg såg bare ein udvei. Sjokolade. Og liggestilling.

DAG 4
Sundag. Ikkje fritt for at motivasjonen va på et farligt lågt punkt. Resultat? Ein stk. Frøydis heima i sengå si.

DAG 5
Ja, så va det på an igjen. Mandag e dagen for å starta på ny frisk, et udtrykk som eg forøvrigt ikkje heilt forstår, men bruge lell. Eg hadde peilt meg inn på noge som hette lett og svett, og udifrå tittelen så rekna eg me at eg kom te å bli svette på enn lette måde, og det hørtes jo alt i alt ganske tiltalande ud. Eg vandra inn i treningsrommet, og der fekk eg meg et lide sjokk. Hadde eg komt te enn gamleheim? Hadde eg gått inn i pensjonistland? Gjennomsnittsalderen på di tilstedeværande vil eg annslå te omtrent 56 år, noge som gjore meg te den yngste. Lett (men ikkje svett). Det va ikkje fritt for at eg følte meg litt malplasserte, men eg tenkte me meg sjøl at jaja, dette e jo nødt te å bli enn opptur for sjøltilliten, ikkje tale om at dei gamle skrokkene e sprægare enn meg! Så feil går det ann å ta. Det va ikkje lett (eg kom fram te at di må ha meint lett som i lett kroppsvekt, og ikkje som i lett trening), me eg blei heilt klart svette. Men litt niagaratendensa onna armane e jo ikkje å forakta. Treningsøktå inneholdt diverse udfordringa for koordinasjonen min, og ein gong holdt eg te og me på å spenna bein på ei som utvilsomt må ha våre øve 70. Eg va rysta. E det ikkje meiningå at gamle dame sga pinnholda seg te lenestolen og ikkje gå ud forde di e redde for å brekka lårhalsen? Ikkje dei sprægingane her. Eg va imponerte, og satt igjen me enn nyerverva ærefrykt for eldre dame.

Javel, seie du, kor blir det av dag 6 og 7? Nå må eg ærligt innrømma at det ikkje blei nogen dag 6 og 7. Elle, det vil sei at det blei jo dag 6 og 7, men di blei ikkje brukt te trening. Elle noge aent sporty (udenom då eg sprang te trikken og ikkje rakk an). Eg gadd ikkje, dessuten så hadde eg hørt fleire lure folk sei at det ikkje e bra å trena 7 daga itte kvarandre, det e nemligt viktigt å la kroppen få KVILA. In your face, Solveig!

I anledning resultatet av dette fina prosjektet, har eg tenkt å laga enn liden konklusjon. Det e tross alt på tide, i og me at eg igjen ser ud te å sprenga tidligare ramme for normal bloggoppførsel. Jau.

Det kan ver fint å gå på treningssenter.
Nogen gonge blir du glae av å gå på treningsenter.
Nogen gonge blir du mesten krøpling.
Det e ikkje lurt å trena sju daga på rad.
Fira daga kan egentligt heller ikkje anbefalas.

BOSU E BAJS.

Stearinlys og pøkk

Eg sidde her og kose meg me stearinlyså mine. Dei har eg tennt på med den fine lighteren min som har bilde av tre me solnedgang og rosa skye på seg. Det eg lure mest på for øyeblikke e om det her earth hour har noge for seg når du sidde på pcen, altså om det e lov, eller om eg bryde ein uskreven earht-hour-regel og snart får besøg av earth-hour-politiet. Det trur eg forøvrigt e en trivelige gjeng. Sånn ellers lure eg litt på om eg egentligt gidde å skriva noge meir si eg ikkje ser enn pøkk, og si det kan ver enn fordel når det gjelde å trykka på di rette knappane.

Nei.

Matte og sånn

Eg leve visst i enn drømmeverden. Altså, eg leve vel strengt tatt ikkje i enn drømmeverden, men eg drømme om å leva i ein. Og den e i Paris! I august.
Her fylle enn ganske enkel likning, elle om du vil, ei litt fortidlige påskenøtt.

Paris + Mathias + august + Frøydis
=
Fred på jord og rike barn i Afrika

Drøymedraume

I nått hadde eg enn korte, meiningslause og litt småsære drøm. Heila plottet va et lide smugkikk inn i min tilværelse på enn musical-skule, der Kjersti satt og sydde fast et indisk silkebånd onna aua mitt, forde hu syns det va så kjedeligt å ta på eyeliner. Det va ikkje vondt ein gong!

Om kofferta, nordlendinga og bitre barndomsminne

Mette Amalie har flytta te Oslo, og det syns eg e enn så store begivehed at det fortjene sitt heilt eget blogginnlegg (eg kan jo ikkje garantera at det ikkje snige seg inn nogen finurlige fakta som ikkje har me Mette Amalie og gjer, men eg sga jaffal prøva så godt eg kan). I dag e det akkorat ei vega si eg traff ein nerlasta nordlending på oslo s, og akkorat ei vega si eg hjalp ein nordlending å flytta inn i Oslo. For et samentreff seie eg bare. I teorien sko det egentligt ver enn ganske enkel sag, men teorien e jo som kjent ikkje det sama så virkeligheden, og det har ikkje tenkt å lada som helle.

Det har ikkje våre snø i oslo på lenge, men på den dagen som Mette Amalie kom, så va det snø. I tillegg te snø så va det ein koffert som muligens va litt forvirra, iallefall hadde an ikkje fått me seg at han va ein koffert. Han trudde at han va ei snøskofla, elle kanskje ein murstein. Noge tongt jaffal. Og hjulå va meir elle mindre kaputt. Eg trur ikkje eg seie meir om den sagen.

I og me at eg e så bra egna som pakkesel, blei mine ferdigheda igjen satt på prøve nogen daga seinare, og igjen va Mette Amalie innvolvert (sjå kem så holde seg te sagen!). Ikea e ein bra plass, det har eg allti syns, sjøl om forholdet fekk seg enn alvorlige knekk då eg blei for gammale te å lega i ballrommet. Menmen, no hard feelings, nå i ittetid har eg innsitt at det muligens va best for alle parta (jaffal for di andre ongane)(sjå der kem som ikkje klarte å holda seg te sagen, eg må ha glømt å banka i bordet i sta). Uansitt, Mette Amalie handla møje. Forbausande møje hvis me tar størrelsen på hybelen hennas i betraktning. Men det trenge me jo ikkje. 5 meget fodle ikeapåsa, to taske, enn hennes og mauritzpåse og enn merkverdigt komiske blåe vesketing kan bli litt møje for to kjekke jente. Heldigvis e det sånn at alt ordne seg for kjekke jente, for det har Borghild sagt. Og det gjor det jo og. Så vidt. Men kjekt va det!

Og i tilfelle nogen sgo ver i tvil, så e eg sjikkeligt fornøyde me at Mette Amalie har flytta te Oslo. Eg vil annslå at det kan komma te å øka livskvaliteten min me jaffal 10%. Det kan kanskje virka litt lide, men hvis du syns det, så e det bare forde du ikkje vett kor bra eg har det sånn i udgangspunktet. For det e jo ikkje allti så lett å veda.

Velkommen te Oslo Mettiss!!

Frå navlelo te navle

Julatreet drysse, syngenissen har dårligt batteri og familieøvedose e innenfor synsvidde. Det e bare enn ting å gjer.

REISA TE OSLO!

Der sga eg (i tilfeldig rekkefølge):

- Sova
- klenga på Mathias
- sjå på raketta
- innta alkohol
- spela monopol
- kjøba jungeldyr me Erlend
- lura på om det e tilfeldigt at alkohol rime på monopol

Snakkes i Oslo :D

Kanskje eg ikkje sga ta Ex. phil aligavel

Nå har eg dreve og tenkt litt igjen.
Eg sgo ønska at julegava va valgfritt!
Elle, ikkje akkorat valgfritt, men meir sånn at du bare kjypte julegava hvis du hadde LYST, hvis du faktisk fant noge som du hadde lyst te å gje te nogen.
Ikkje bare forde du hadde fått dårlige samvittighed hvis du ikkje hadde kjypt noge.

Eg syns jo at dårlige samvittighed e teit. Goe samvittighed derimod, det e kjekt det!

MEN, hvis det ikkje fantes dårlige samvittighed, ville det då finnas goe samvittighed? Henge det samen?

OG har eg egentligt lyst å slutta me dårlige samvittighed, hvis det betyr at eg må slutta me goe samvittighed og?


Æsj altså.

Marzipan og ullsokka

I dag sga eg på julekonsert. Eg e fullt klar øve at det finns andre ting å skriva om enn jul, men det bryr eg meg ikkje noge om. Eg vil ha enn spark! Det e snø udføre vinduet mitt, det e sol udføre vinduet mitt, eg har ikkje spark, men eg sga på julekonsert. Me Tarja. Verdens beste Tarja, som synge som enn liden finneengel me samehua på. Sist gong eg hørte Tarja synga fekk eg frysninga mesten ner te rompå. I dag har eg tatt på meg ullsokka, sånn at hu ikkje ska trenga å få dårlige samvittighed hvis hu plutseligt finne ud at hu vil gje meg frysninga ner i tædene i plassen.

Det bjynne å gå opp for meg at eg har det ekstra bra i dag. I dag har jordå sjokolade på kanten og marzipan inni. Og så snør det kokkos.

O jul med din julekalender

Imårå ska eg åpna julekalendaren min. Eg komme te å våkna av mobilen min så pibe og bromme nere på golve, åsså komme eg te å tenka; kem e det så ringe nå? Det e jo midt på nåttå? Men det e det jo ikkje, det e jo bare vinter og mørkt, jaffal hvis du står opp hall åtta. Det forstår eg sånn litt itte kvert, og akkorat når eg sga te å tenka; EG VIL IKKJE LESA TE EKSAMEN, så ser eg julekalendaren min. Det vil sei, julekalendarane mine. Enn fine, julitte billigkalender og enn fine, ikkje så julitte flakskalender. Åpne åpne skrape skrape, mmmm sjokolade!

Og så vinne eg 500 000 og leve lykkeligt alle mine dage.

Eksamensnørding? Kor?

Jaha, her e eg altså igjen.

Det e ikkje nogen spesielt goe gronn te at eg e her, men det kjenne eg at eg ikkje bryr meg så møje om. Goe gronn e teit! Det som derimot e kult, e at eg har oppdagt noge veldigt interessant om meg sjøl. Og det kan eg jo ikkje akkorat gå rondt å bæra inni meg.

Kossen udtale du sj-lyden? Den som e i skip, skjørt og kausjon?
Hvis du e vanlige (elle det som lærebogå mi PÅSTÅR e vanligt) så legge du tongespissen din litt bag tennene, oppi der, og blåse loft igjønå et lide mellomrom. Hvis du gjer det, så lage du enn apiko-postalveolar sj-lyd.
Eg, på mi sia, gjer noge aent lurt, eg legge nemligt tongespissen min heilt fram i monnen, neri den der hålå nerføre tennene.
Så det eg lure på e; e eg den einaste som gjer det?

Så..
..eg lese te eksamen.

Den strabasiøse ferden te den andre verden (juleverdenen!)

Nå bjynne det å bli uvanligt lenge si eg har stått opp seint. Det e ikkje bra. Elle, det konne ha våre bra hvis gronnen te at eg sto opp tidligt heila tiå va at eg sgo gå på jobb på sjokoladefabrikken og smaga på nye sjokolada, men det e altså ikkje tilfelle. Tilfelle e at eg he eksamen om ei vega, og at eg slett ikkje vett om eg komme te å stå elle stryga. Så då e det bare enn ting å gjer; stå opp tidligt. O store lesesal, eg kjenner deg så vel!

Men koffor ikkje helle fokusera på det positiva?

JUL!
Eg glede meg som enn liden onge, og det har eg faktisk ikkje gjort si eg va enn liden onge. Julatre og askepott, den fine familien min og den herlige maden! Dessuten komme eg te å få mandelen i år. Det e ikkje tvil.

Turteldue i København

Hovedmåle me heile turen va jo å treffa Mette Amalie. Det klarte me! Me fekk te og me enn liden sangleksjon, heilt gratis og alt muligt. I Christiana e det koseligt, me mangen fine lys og VERDENS kulaste sykkelbutikk. Når min sykkel tar farvel sga eg kjøba meg ein nye i Christiania. Enn sånnen fine damete kosesykkel me fine farga på. Det SGA eg!

Mathias og meg sov på hotell, og kjypte kirsebærvin. Den va goe, og litt ekkel, og fekk Mette Amalie te å hoppa i sengå. Eg vil tebage te København! Her er så underlig..




Mathias prøve å få et kyss. Det ser ikkje lett ud.




Eg fant wall-e! Walleeeeeeee :D




Det går an å ver sexy sjøl om du e liden. Min lille mand!




Akrobatikk og batikk. (elle bare akrobatikk)




Det e koseligt i København!





Merkeligt goe mad må te når du snart sga kjøra buss i 8 tima...