Ikkje kva bok som helst

Då eg og Mathias var i Paris skulle me vera flinke turistar og gå på Pompidou-senteret for å sjå på moderne kunst. Det gjorde me òg, i kanskje eit kvarter. Resten av tida var me inni ein heilt fantastisk bokhandel i botnen av bygget, der fann eg denne boka her.

Ho er full av superfine teikningar, og best av alt: ein får teikna i ho sjølv! På kvar side står det kva ein skal gjera, på fransk, så får eg øva meg litt.

Hihi, alle gavane er til meg!

Ingenting å gjere, teikn på armen din.

Eg fekk teikna øyrer og nase på ein mann, det likte eg.

Her kan ein snyta seg om ein har ein nase som renn.

Eit lite boktips på morgonkvisten

her

Nokre bøker kunne ha klart seg utan ein slutt syns eg, og berre fortsatt i det uendelege. Eller i alle fall ha hatt ein like spanande oppfølgar. Det har ikkje Darlah av Johan Harstad, men ho har alt det andre som gjer at ein bør lesa ho likevel. Ho er skummel. Eg les berre skumle bøker om eg har nokon som kan holda meg rundt magen etterpå og passa på meg. Då eg las Darlah brøyt eg min eigen regel fordi eg ikkje kunne venta. Tre ungdommar vinn i lotteri og får reisa til månen, månen er ikkje så fredeleg som han burde vera. Kort oppsummert altså.

Stille dagar

Eg skulle jo berre lesa litt, eigentleg berre bittelitt, og plutseleg kom det ikkje fleire kapitel. Det er fryktleg lenge sidan eg har lese ei heil bok på ein dag, og eg merkar at eg har sakna det, utan å vita det ein gong. Så om nokon skulle vera i beit, les Stille dagar i Mixing Part. Av fine fine Erlend Loe. Kanskje får det deg til å føla deg sånn her: