Hovedøya

Det tok meg 4 år å koma med båten frå Vippetangen til Hovedøya, det som eg hadde tenkt å gjera den fyrste Oslosommaren, og så den andre. Den fjerde blei det. Seint men godt.

Bye bye, butterfly

I går var det utflyttingsfest! Eg fekk sei hadet til nesten alle dei beste, og pynta meg i den nye Londonkjolen.

Juli + sommar + Oslo

                                             Juliaktivitetar: klatring, minigolf og Bezzervizzer!

                                                    Julistikkord: regn og rot i sokkeskuffen

                                                                  Juliutflukt: Drammen!

                                         Fine juli då eg fann sykkellykka, og Mathias hang seg på.

                                             Me las bok i parken, og samla D-vitaminar i sola

                                                            Julimat: hamburgar og øl.

Tre augneblink

Em-finale + besøk av mi underbara mor. 

Besøk av mor er einstydig med blomar i vasen, fullt kjøleskap og gode klemmar.

Å sovna med ein mørk Oslohimmel over seg, og kanskje ein regndrope eller to på ruta.

Finnes det ein park på Bjølsen?

Eg visste det ikkje, men det gjer det jo sjølvsagt. Bjølsenparken!

A room with a view

I haust fekk eg min eigen utsikt for første gong. Då reknar eg ikkje med den gongen eg hadde utsikt til carl berner-krysset, eller den gongen eg hadde utsikt til t-banen på makrellbekken. Eg meiner utsikt på ordentleg. Med tre og by og sjø på ein gong. Om ein månad dreg eg vekk frå denne utsikten, og då kan det jo vera fint å ha nokre visuelle minner når eg sit i eit Københavnsvindu å kikkar ned på trafikkryss og søppelbøtter. (no høyres eg litt klagete ut, men eigentleg så er eg nøgd berre eg har eit vindu, heilt sant).

Kulturnatt

På fredag sprang eg og Mathias rundt i byen for å få med oss mest mogleg kultur. Hurra for gratis osloarrangement! Me starta på matfestivalen på aker brygge. Der fekk me så mange smaksprøvar at me nesten blei mette. Så glei me vidare til småflaskemuseet, som var fullt av småflasker. Me tenkte at det sikkert var heilt okei, men det var faktisk veldig kjekt! Det toppa seg då eg fann sklia, som ein kunne velga i plassen for å gå trappa. I løpet av kvelden var me innom fransk kultursenter for litt vin og kortfilm, quiz på nasjonalbiblioteket, origamikurs og konsert. Fin kveld!

Home is where the heart is

Her bur hjartet mitt, og mathias sitt. I betongblokka som stikk opp av alle trea. Me har ikkje budd her så lenge, men eg syns me har fått det ganske fint!

Noko av det finaste er fiskebolla. Her driv Joakim og Anne-Lise med yndlingshobbyen sin. Symjing.

Globusen!

På kjøkkenet står søstrene grene bak nesten alt det fine.

Kjolane får henga ute og lufta seg, det trur eg dei likar godt.

I ei hylle står dvdane mine, mathias sine får ikkje plass på eit bilete, sidan han er ein filmnerd. Eg kjøpar berre dei eg likar aller aller best.

Noko eg aldri har hatt før: ei platesamling. Eg gler meg til å utvida ho!

I sommar fekk eg ein kommode av mormora til mathias sånn heilt utan vidare. Ho hadde tenkt å hiva han, men ga han til meg sidan eg ikkje klarte å gå forbi utan å stryka han.

Eg likar rosiner.

Ovanfor senga heng fine augneblinkar og litt historie på ei snor.

Spelehjørnet. Spelehydna, på dialekta mi.

Tenk, me har ein balkong! Den har morgonsol og utsikt til mange hundre tre.

Og oss då. Oss to i Oslo.

Du finaste sundagsmorgon

Kor fint er det ikkje å vakna av ein foss som brusar? Endeleg endeleg har eg og Mathias fått nøklane i hånda, tatt på putetrekk og hengt opp kjøleskapsmagnetar i ein heilt ny leilighet. Ny for oss, i alle fall. I eit halvt år skal me vakna av fossen kvar dag, snakka med fiskane som skal heitta Fatso og kanskje Hugo, laga mat på den rare kjøkkenbenken, og planta blomar i blomekassa på balkongen. Nevnte eg at me har utsikt over heile Oslo? O lykke.

Bakgårdslykke

Oslo, eg har sakna deg!
Av og til gløymer eg av kor glad eg er i Oslo, reiser vekk og tenker at det skal bli godt å pusta frisk luft igjen, sjå ein sau og sånn. Så kjem eg tilbake, pustar byluft og trør på asfalt, held hender med Oslokjærasten, tenker at berre Oslo er Oslo, at eg høyrer til og at det er fint. Då er det berre å springa ut i parken, dyppa tærne i akerselva, og aller helst sitta på ein terasse høgt oppe med ei øl i handa. Og tenka på kor mange vakre bakgårdar som sikkert finns rett i nærleiken.