Av og til blir eg til ei hønemor som spring rundt og klukkar og er frykteleg stolt av barna sine. Berre at eg har ingen barn, eg har ein kjærast. I fjor laga han ein reklame for avisa Østlendingen, saman med ein og to andre. Den er frykteleg fin, og eg får alltid litt frysningar når musikken blir stor og viktig. Sjå han eller ikkje, eller sjå han.
onsdag 5. januar 2011
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar