Kollektivliv

No har me sove under same tak (som kan detta ned om ein skiftar lyspære) fem netter, Alvilde og Hanne og eg. Så fint å koma heim til nokon som spør korleis ein har det, eller kva ein har gjort, og så får ein fortelja det sjølv om det eigentleg ikkje er interessant i det heile tatt. Og alt er lov, ein kan sjå fem episodar av gilmore girls etter kvarandre eller grina på golvet fordi ein ikkje klarar å henga opp dei satans skohyllene og har laga seks store hol i den nyoppussa veggen.