Minimeg

Då eg var lita trudde eg at eg såg ekstra tøff ut hvis eg stod med beina langt frå kvarandre og hendene på hofta. Mest av alt ville eg vera gut og heitta Martin, så eg klippa håret kort og fekk rare blikk når eg gjekk på damedo. Eg drøymde om å vera i mannskapet til Kaptein Sabeltann, for der var jo Pinky, og han kunne eg godt lika. I senga mi budde kanskje tjueseks kosedyr som heitte Bella og Blåhans og Bomse og Raske, eg likte best Jonatan og difor var alle dei andre misunnelege. Me drog på speidertur under bordet i stova og på togtur inni kjøkkenstolane. Av og til var det ein bamse som brakk eit bein, han fekk bandasje og tran for det kan hjelpa på det meste. Finast av alt var å vera heilt åleine på garden til Mobråge og laga bondegard med dyr av kvistar og steinar og av og til eit rosa tyggispapir. Ein gris.

Eg huskar mange ting når eg kjem heim til Klepp. Her luktar det bæsj, akkurat som det skal gjera. Himmelsk.