Notatbok baby

Det kan sjå ut som at det er tid for ein kikk i notatboka mi! Tegneskillsa mine haldt seg stabilt på niårsstadiet i heile 2014, men i 2015 satsar eg på å stiga til ti. Eller i alle fall ni og eit halvt.

Totusenogfjorten

Huhei, der var det 2015!
2014 var året då eg:

Satt med øyrene på stilkar og høyrde på Serial, som gjorde meg nesten like spent og ivrig som då eg leste Harry Potter for første gong. Eg er ikkje ein podcast-person men FYTTI KATTEN så bra

Begynte å lika oliven. No lever eg eit rikare liv

Sang mine eigne sangar for smilande og svette menneske

Bestemte meg for å flytta attende til Oslo. I vår kjem eg!

Utforska meir av England og Wales, og forelska meg i Brighton

Såg Les Revenants og fekk Twin Peaks-assosiasjonar og ståpels

Sakna. Kjærasten min, Oslo, kjende fjes og kafékompisar.

Blei venn med yoga og fekk mjukare musklar og djupare pust


2015, eg vett ikkje kva du har tenkt, men eg tenker at det er best å hoppa i det.

Hausten inni telefonen

Eg har laga meg litt for sterk kaffi og sit på heimekontoret mitt. Eg har på meg ein strikkegenser som er litt for stor, men akkurat passe varm. Eg har brukt formiddagen på å synga så høgt at naboane trampa i golvet, og seinare skal eg eta det eg trur blir ein over middels god burger. Det er haust utanfor vindauget og inni telefonen min. Her er beviset!

Min nærmaste park har nokre blad igjen, så eg passar på å gå gjennom han før han blir heilt naken.

Eg har pynta veggen min i frykt for å bli snøblind på alt det kvite

Eg har klemt lufta ut av ein sårt etterlengta kjærast i eit haustpynta Oslo

Og plukka blåbær på strå til hyttefrokost

Eg har fått kriblande fingrar av å gå på på legoutstilling

Eg har laga middag på skype med Mathias og pizzafisken

...og prøvd å matcha hausten. Hurra for ullsokkar!

Monday blues

Regn på ruta, treige brødristarar og skohælar som fell av. Heldigvis fins det òg nytrakta kaffe, tepper med armar og sudokuar som går opp. Så eg trur denne mandagen går i null.

Pluss og minus

Avstandsforhold. Noko av det kjipaste eg veit om! Og no har eg altså vikla meg inn i enno eit. Min finaste Mathias har vendt tilbake til Norge for å laga eksamensfilmen sin, og eg heng att i London for å synga litt meir. I den anledning tenkte eg at ei pluss-og-minus-liste var på sin plass, kanskje mest fordi eg treng å hugsa på at det faktisk fins eit par plussar.

- Å vakna om morgonen utan nokon som mumlesøv på sida
- Vondt i hjartet
- At det ikkje er nokon til å varma opp dyna på kalde kveldar (må kjøpa varmeflaske!)
- Å sjå ein rev eller ein rar pinne, og ikkje ha nokon å sei "sjå!" til
- Å laga middag til éin

+ Gjensynsglede!
+ Å ta sit-ups saman på skype
+ Å ligga midt i senga, gjerne i stjerneformasjon
+ Å samla opp kaféar og fine gater som eg kan visa fram på neste besøk
+ Å planlegga og gleda seg
+ Pakkar i posten med sjokolade og kjærleik i

Og når alt kjem til alt er eg jo svinheldig som har nokon å sakna i det heile. Trur eg skal legga meg i stjerneformasjon og eta litt sjokolade.

Lyd

Eg lagar ikkje så mykje lyd her inne, men i det siste har eg har laga desto meir lyd andre plassar. Eg har dyppa tærne i havet, hatt besøk av mi fine mor, og kjørt land og strand i ein bil full av gitarar og symbalar. Sommaren! Me har og rukke å spela inn vår første musikkvideo, som min beste Mathias har regissert. Den er full av hender! Eg kryssar fingrane for at sommaren held seg lenger enn lengst, og for at kaffien snart er klar.

Brighton

Kvifor har me ikkje vore her før? Eg og Mathias kjørte tog frå London, og då me kom ut på plattformen boksa sommaren oss i fjeset. Magen min var glad og kriblete fordi han skulle spela konsert om kvelden, og fordi han hadde veldig lyst på kake. Det fekk han! I tillegg fekk han ein genser med firkantar på, og jammen vart det ikkje pizza på han òg. Så gjekk eg hen og forelska meg i enno ein by. Brighton, me snakkes.

Palmesus og makronar

Hei ifrå palmeland! Eg er på ferie i Cannes, omringa av palmer og filmfolk som spring frå den eine filmen til den andre. Eg spring ikkje så mykje, men et desto meir makronar og baguettar. Snart skal eg tilbake til London for å finna tilbake til kvardagslivet, men først skal eg drikka litt meir øl. Hurra!

Finaste København

Av og til får eg Københavnabstinensar. I byrjinga av april var det så ille at eg berre måtte gje etter, og me landa blant danske samtalar og danske hus og danske pølsehorn. Me fann ein leilighet med fint lys på airbnb, og så var livet perfekt i fire dagar. Håper me snakkes igjen snart, København!

Våren våren våren

Våren, du er så bra! Eg er glad for at fine folk finn veien heilt til London, og for at eg om ei veke sit og dinglar på eit fly til København. På tide med ein liten vårdans!

Ting som har gjort meg glad i det siste

Rosa tre er verkeleg aldri feil.

Rolege kafebesøk med yndlingsmagasinet mitt

Minipannekake!

Fine ord om musikken vår som eg nesten måtte grina av. Her og her.

Å få trena yoga i ei gammal kyrkje (og få garderoben heilt for meg sjølv!)

At eg klarte å posjera mitt første egg. Små barn, store eggegleder.

Dette mennesket, alltid alltid alltid.

Fint med frilans

Å sova ein ekstra time på dei dagane ein verkeleg treng det.

At det ikkje fins kleskoder og at det er heilt okei å kjøra på med pysjbukser og leppestift om ein kjenner trangen.

At ein kan lata som det er ein del av jobben å testa ut nye kaféar.

At det er skikkeleg kort til do og at ingen har tissa på golvet.

Å ta syngepausar når ein vil (og at naboen av og til syng med).

Å trekka frå gardinene og kikka ut på dette kvar morgon.

Tirsdagsmusikk

God morgon! Eg syns at denne tirsdagen passar bra til å setta av fire minutter og tjue sekund til å høyra på ein heilt flunkande ny sang. Rett frå ovnen! Eg veit til og med kvifor ein ovn han kjem frå, for eg har baka han sjølv. Håpar de liker han!
 

Gjørme, søtpotet og tårer i augene

Denne helga har London smilt og smilt. Eg har fått gjørme på skoa, søtpotet i magen og tårer i augene. Av og til treng ein berre å klatra i eit tre.

Gjørme:

Søtpotet:

Tårer i augene.

2013

Før 2014 kom 2013. Og før internett kom notatboka! Her er nokre augneblink frå mitt 2013.